ขากอม หมายถึง [-กอม] ว. ขาโก่ง.
น. เรียกขนมปังกรอบค่อนข้างแข็ง ขนาดโตเท่านิ้วหัวแม่มือยาวประมาณ ๘ นิ้ว ว่า ขนมปังขาไก่.
ว. อาการที่เดินสะดุดขาตัวเองเพราะอายหรือรีบร้อน เรียกว่าเดินขาขวิด.
น. ขาคนที่ลีบเล็ก.
น. ขากรรไกร.
น. ไม้ ๒ อันผูกหรือร้อยปลายให้อ้าออกเป็นง่ามสําหรับรับหรือคํ้าของ.
น. ปืนโบราณที่ตั้งยิงบนขาคํ้า; เรียกตรวนที่มีลูกย่าง ๒ อันว่าตรวนขานกยาง.
น. ส่วนของขาที่พับได้อยู่หลังเข่า.